“اکسیژن” 
 توی دلم جز عشق تو علاقه ای رواج نیست

انقدر هوامو داری که اکسیژن احتیاج نیست
کنار تو من فاتح تقدیر این زندگیم
بعد از یه عمر تازه دارم با تو میفهمم که کیم

این پای هم موندمون فراتر از تعهده
قلمرو احساس ما بیشتر از عشق شده

وقتی که آرامش تو جهانمو تسخیر کرد
تمام رویاهامو این حضور تو تعبیر کرد

تو بهترین شرایطم حالمو بهتر میکنی
تجربه ی   بهشت رو واسم میسر میکنی
کنار تو هر یه نگاه مثل یه شعر فاخره
نگاه من نگاه تو، چه خوبه این مشاعره

کنار تو انگار جهان منو رعایت میکنه
برای آرامشم این حضور کفایت میکنه
حضور تو مصوب نفیس ترین خاطره هاست
روزی که بی تو سر بشه برای من بی محتواست

  “منو نگاه کن” 

خواستن چشمات به هر بهونه خود جنونه
کاریش ندارم، چیزی نمیگم، خودش میدونه
خودش میدونه دل دیوونه بزار بمونه
به پای اونکه همش میگرده پی بهونه

واسه گذشتن واسه شکستن واسه نبودن
کنار اونکه همش میترسه از حرف رفتن
اونکه نمیخواد باهات بجنگه واسه غرورش
دل شکستش، دل گرفتش، دل صبورش

دل دل چشمام برای گریه
منو نگات هوای گریه
بگو چی میشه آخر غصه؟
با تو میمونم یا غم و قصه؟

چشماتو وا کن، منو نگاه کن، حالم خرابه برام دعا کن
خبر نداری از حال و روزم، مهمون قلبت یکی دو روزم
مثل قدیما منو صدا کن، حالم خرابه برام دعا کن
خبر نداری از حال و روزم، مهمون قلبت یکی دو روزم

آرومه آروم رد شدی از من؛ من و احساسم از یادت رفتن
هرکاری کردی تو بازم عزیزی تو
هر کاری کردم که بهم نریزی تو

  “تا حالا شده” 

تا حالا شده دلت واسه خودت تنگ بشه
هر دردت یه    آهنگ بشه؟
تا حالا شده؟ تا حالا شده ؟ یه چیزی ازت کم بشه
هرچی میخونی تهش غم بشه … تا حالا شده؟ تا حالا شده؟

دلم واسه خودم تنگ شده، چقد صدام بی آهنگ شده
زندگیم بی تو بی رنگ شده از وقتی قلب تو سنگ شده
منو از این قفس رها کن، دوباره اسممو صدا کن
یه بار تو چشم من نگاه کن، خدا فکری به حال ما کن

نباشی پیشم دیوونه میشم، مثل اسپند روی آتیشم

از همه دنیا من میخوام تنها سهم من باشی، این شده رویا   …
دل من پیش دل تو گیره، تو نباشی بی تو میمیره
نزار این عاشق دلش بگیره، بی تو دلتنگی منو میگیره

   “یه چیزی میگی” 

من منطقتو دوست ندارم هی میگی از هم جداشیم
هی میگی حتی موقت چند روزی باهم نباشیم
من منطقتو دوست ندارم این حرفا برام جدیده
تو میگی دوری و دوستی، من میگم ازت بعیده

یه چیزی میگیا تمومش کن بیا یه جورایی شدی تازگیا
تمومش کن بیا
با توام دیوونه تمومش کن بیا

جای اینکه هر کدوم تنها باشیم بیا یه بار دیگه اینجا باشیم
کی گفته جدایی تنها راه حله؟ می تونیم بهتراز اینا باشیم
هی میگی از هم جداشیم، هی میگی باهم نباشیم
 

  “بسه دیگه” 

دیگه مهم نیست واسه من که رفتنت کار کیه
هیچ وقت نشد تا بدونم حرف حساب تو چیه

بسه دیگه بسه دیگه عادت و عشق بیخودی
تو خیلی وقت تو دلت به رفتنم راضی شدی
هیچوقت نشد با عشق تو احساس راحتی کنم
می خوام هرچی از توئه بعد تو خط خطی کنم

دلگیر شدم از این شبا از هرچی    عشق بعد تو
دستی نبود باور کنه سردی دستای منو
این رابطه تموم شد و روزای خوب یادت نموند
یادت میاد کی باتو بود؟ کی تورو تا اینجا رسوند؟  !

  “راز” 

بعضی حرفارو نمیشه زد و من از همین حرفا یه عمره که پرم
آخه کی از حاله کی با خبره؟ من یه عمره از خودم حرف می خورم
زیر خاکستر من طوفانه معنی سکوت من سکوت نیست
وقتی که از چشم تو افتادم دیگه هیچ افتادنی سقوط نیست

انقدِ حالم خرابه که اگه به کسی چیزی بگم از رازم
بدون اینکه خودم خواسته باشم، تورو از چشم همه میندازم

گاهی با زخم های تازه تر میشه دردای قدیمی رو از یاد برد 

 اما هرقدر به خودم زحم زدم جای خالیت تورو یادم آورد
بعضی حرفا بی نهایت تلخه، اینجوری که نمیشه انکار کنم
انقدِ تلخ که دیگه می ترسم با خودم اونارو تکرار کنم

  “چه حس خوبی” 

کیه که مثل یه سایه میاد هرجا که ما میریم؟
حسودیش میشه وقتی که ما واسه همدیگه میمیریم
حسودیش میشه وقتی من واست هرلحظه دلتنگم
ببین که واسه ی تو دارم با دنیا می جنگم
چه حسه خوبیه هرشب من از فکر تو بیدارم
بهم میگی دوست دارم، من این جمله رو دوست دارم
می خوام دنیا بدونه که منو تنها نمیزاری
چه حسی من به تو دارم، چه حسی تو به من داری

بگیر دستامو محکمتر دل من پیش تو قرصه
یه وقتایی که ویرونی دلم دوباره می پرسه
تا وقتی که نفس داری هنوز اونو دوستش داری؟
بگو هرکاری که کردش اونو تنهاش نمیزاری

 “رویای شیرین” 

اگه خوبم، اگه اینجام یه نفر هست توی دنیام که مثل کوه پشتم موند همیشه
یه نفر که یه پدیدست، اتفاقی ناب و ویژست، زندگیمو خالی کرده از کلیشه
مثل مکس زیر بارون خود عشقه، واسه ی اون مهربونی مثل نبضه، بی ارادست
عشقو توی یه شب سرد تو وجودم منتشر کرد، یه سواله، یه ترانه، فوق العادست

با تو دنیام عاطفی شد، هرچی جز عشق منتفی شد
انعکاس یه فرشته رو زمینی
دلت مثل یه گنجینه پر از رویای شیرینه
واسه آرامش من یه تضمینی

واسه وابسته کردن دل من با این خندیدنت اصرار کردی
به اندازه ی لبخندات هر روز تولد منو تکرار کردی
چقدر لبخند تو خیره کنندست، همین تصویر که منحصر به فرده
همین معجزه ی همیشه سادت حواس منو از غم پرت کرده

 “عذاب” 

باید حرف بزنیم باهم زمان داره هدر میره
نگو باشه برای بعد، همین الانشم دیره
من از امروز می ترسم از اینکه انقدر سردیم
باید حرف بزنیم باهم، باید این راهو برگردیم
فضای خونه بی روحه، من و تو هستیم و نیستیم
فقط گاهی برای ی عکس پیش همدیگه می ایستیم
ببین جوری سکوت کردی که وقتی هستی تنهاشم
خودت باعث شدی هرشب تو آغوش یه درد باشم

واسه این دردی که دارم بجز تو هیچ چی تسکین نیست
تو هم دردی و هم مرحم عذابی بیشتر از این نیست

عذاب بالاتر از اینکه عذاب سهم هرسالم؟
روزا بغض و شبا هق هق تماشایی شده حالم

سکوت کردی و این یعنی میدونی که گناه کاری
تو این حسرتی که داره منو میکشه دست داری
سکوت کردی و این یعنی از این درد بی خبر نیستی
سکوت کردی و این یعنی پای این دوری نیستی